HAKUNA MATATA

Hallo allemaal,

Ja ik weet het, ik ben alweer een tijdje terug in Nederland. Toch wil ik iedereen nog even laten weten hoe mijn avontuur in Ghana is afgelopen.

Ik heb van heel veel mensen geld ontvangen om ons plan voor de nursery te kunnen voortzetten. Daar ben ik echt heel erg blij mee want zonder dat geld konden we de nursery niet op tijd afkrijgen. Mijn ouders hebben daar goed bij geholpen. Na ons skype gesprek over het plan zijn ze meteen gaan rondvragen. Heel snel ontving ik het geld al en we konden gelijk aan de slag.

We hebben de materialen overal en ergens vandaan gehaald. We moesten het hout met de boot halen in een ander plaatsje. Het was een wonder dat we nog bij de boot inpasten, al heeft Winfred me er wel in moeten tillen en stak de boot nog maar een beetje boven het water uit.

Toen we alle materialen verzameld hadden waren er nog een aantal tegenslagen door het weer. Op onze laatste dag kwam toch nog alles goed. Het was zo goed als af want er moet alleen nog een betonnen vloer in, maar we konden er wel les in geven. De kinderen waren erg enthousiast en wisten niet wat hun overkwam. We hebben een superdag gehad en heel veel geknuffeld met de kinderen. Nog even op de foto met z’n allen en daarna toch echt afscheid nemen.

Ik heb mijn Ghana tijd heel goed kunnen afsluiten. Ik heb daar wat achter kunnen laten en dat was ook mijn doel. Aan het begin van mijn Ghanareis had ik geen idee wat ik achter zou laten, ik had in ieder geval nooit verwacht dat we ons eigen kinderdagverblijf op konden gaan zetten. Natuurlijk stelt het niet zoveel voor als in Nederland, maar het is wel heel gaaf. Aan de kinderen gaven wij “Hakuna Matata” mee. Het betekent dat de kinderen geen zorgen moeten hebben en gewoon lekker moeten kunnen spelen op die leeftijd. Ze moeten zich vrij voelen en ze leren spelenderwijs. Het betekent ook “alles komt goed” en het moet de kinderen hoop geven. Dit is wat Iris, Melissa en ik belangrijk vonden en de kinderen ook heel graag mee wilden geven. Vandaar “Maranatha nursery, Hakuna Matata”. We hebben echt een band opgebouwd met de kinderen en we zullen ze niet vergeten.

Nu ben ik alweer een tijdje terug en ook dat voelt goed om iedereen weer te zien en het nomale leven op te pakken. Toch zal ik nog vaak terug denken aan Ghana, Ada Foah en de lieve mensen die ik heb ontmoet. Wie weet kom ik ooit nog eens terug.

Update:
Voor iedereen die nog geïnteresseerd is in Gerard (de huisgeit), hij leeft nog steeds. We denken dat hij of een keer dood gaat omdat hij in een plastic wasknijper stikt, omdat hij die volledig opeet, of op een natuurlijke manier. Stiekem gaan we Gerard toch ook wel een beetje missen.

Ik heb een geweldige tijd gehad in Ghana en heel veel geleerd. Mezelf ook vaak tegengekomen maar ook weer doorgegaan. Ik ben heel erg blij dat ik dit samen met Melissa en Iris heb kunnen meemaken. Zij hebben gezorgd voor een gezellige tijd en dat je altijd iemand hebt waarbij je even kunt praten als je ergens mee zit. We hebben samen veel meegemaakt en in de weekenden ook veel gezien. Ik heb ook erg genoten van het laatste weekend in Kumasi.

Dit was alweer mijn laatste blog. Iedereen nogmaals bedankt voor de bijdrage voor Hakuna Matata en superleuk dat zoveel mensen mij gevold hebben.

Liefs Linda