Wli falls and some crazy monkeys

Hallo allemaal,

Ik heb weer een weekend vol gebeurtenissen dus het wordt weer tijd voor een nieuwe blog. Wij (Melissa, Marloes en ik) hebben op het laatste moment bedacht om afgelopen weekend te gaan reizen. Iris haar ouders zijn namelijk in Ghana aangekomen en zij gaat deze week samen met haar ouders reizen en wij willen graag ook nog wat zien van Ghana.

Vrijdag meteen na stage zijn we met de boot vertrokken. Desmond heeft ons toen naar een plaatsje gebracht waar vandaan we het makkelijkste konden reizen. Iris even veel plezier gewenst en toen gingen we met z’n drieën verder. We gingen van de ene trotro naar de andere. We zouden er 6 uur over doen om in Hohoe te komen, daar zouden we gaan slapen. Zoals we al hadden kunnen verwachten waren het Ghanese uurtjes en hebben we er twee uur langer over gedaan. We hebben in de trotro nog even snel een guesthouse gebeld of we daar konden blijven slapen en ’s avonds kwamen we daar eindelijk aan. Even snel wat op de straat gegeten en toen heerlijk slapen!

De volgende dag gingen we om 07:00 uur weg om op tijd aan te komen bij de Wli falls. We hadden veel verhalen gehoord van studenten die daar zijn geweest. Ze zeiden eigenlijk allemaal dat het heel mooi, maar dat het ook heel zwaar was. We kwamen daar om ongeveer 08:00 uur aan. Toen we daar waren konden we uit bepaalde routes kiezen. Wij kozen voor 3 uur heen lopen en 3 uur terug. Om 08:30 uur gingen we er vandoor samen met onze gids. Het eerste stuk ging nog wel redelijk, toen we even aan het lopen waren gaf hij mij een stok. Ik dacht eerst dat hij die aan mij gaf omdat ik bijna onderuit ging. De rest kreeg namelijk nog niet meteen een stok, dus het eerste wat ik zei was ‘do I need this?’. Hij gaf duidelijk aan dat ik de stok nodig zou hebben, ik hield ‘m dus maar bij me. Na een tijdje gaf hij de rest ook een stok en pakte er zelf ook één. Na een tijdje begon het al erg zwaar worden en dacht ik dat ik het puntje van de berg nooit zou bereiken. Na een paar bergen op en af te gaan dachten we dat we er bijna waren. We wisten toen nog niet dat we een nog heel eng stuk moesten gaan dalen. Na 3 uur en 3 kwartier zagen we eindelijk de waterval en we wisten zeker dat het geen waanbeeld was. Helemaal kapot gooiden we onze spullen aan de kant en namen even de tijd om af te koelen in het water. Onze flesjes water waren helemaal leeg en onze gids gaf aan dat we het water uit de waterval konden drinken. Melissa en ik vonden het wel een goed plan om die te gaan vullen. Je moest daarvoor wel een paar gladde stenen beklimmen en het water stroomde heel hard. Toen we nog maar net een paar stenen aan het beklimmen waren, vertelde ik aan Melissa dat mijn moeder net een berichtje had gestuurd dat ik geen gevaarlijke dingen moest gaan doen. Ik kon m’n zin nog geeneens afmaken en ik ging al onderuit. Natuurlijk moest dat mij overkomen, tja moet ik maar naar m’n moeder luisteren. Ik kwam er gelukkig vanaf met wat schaafwonden en blauwe plekken. Maar goed we hadden nog geen water, dus vol goede moed toch nog maar even verder geklommen en onze flesjes gevuld. Het water was echt super lekker en lekker koud. Helaas bedachten we na het chillen dat we ook nog 3 uur terug moesten lopen. Snel nog even wat flesjes gevuld en voorbereiden op de terugweg. De terugweg moesten we ook nog een behoorlijk stuk dalen, maar op één of andere manier leek die toch een stuk sneller te gaan.

Toen we terug waren hadden we best zin om wat te gaan eten want we hebben geleefd op een paar koekjes en wat plantainchips (geen idee of ik het zo moet schrijven, het is een soort chips van banaan) erg lekker. We zijn toen gelijk op de twee dichtstbijzijnde restaurants afgegaan, maar die hadden allebei geen eten meer, in Ghana kan het allemaal. Uiteindelijk hadden we redelijk dichtbij nog een restaurant gevonden en we hebben heerlijk gegeten.

Na het eten namen we de taxi terug naar onze slaapplek. De taxi zag er niet al te best uit, maar goed er was geen andere. De taxi had maar 1 koplamp, 1 buitenspiegel en de binnenspiegel was kapot. In Ghana moet je soms alles maar een beetje over je heen laten komen en denken dat het vast wel goed komt. Op een gegeven moment stopte hij en deed de motorkap open. Ik weet niet wat hij toen deed, maar even later reden we weer verder en kwamen we weer veilig bij onze slaapplek aan.

Na een hele nacht als een blok geslapen te hebben, besloten we om op tijd te vertrekken. We zijn toen eerst nog langs een monkey sanctuary geweest. Er gingen geen taxi’s heen dus moesten we met onze zware tas achterop de motor, dit was wel erg gaaf. Toen we bij de aapjes aankwamen ging er een gids met ons mee. Hij vroeg of we zelf bananen mee hadden genomen. Daar hadden wij natuurlijk niet aan gedacht. Hij rende als een speer heen en weer om een paar bananen voor ons te halen. We mochten toen bananen gaan voeren aan de aapjes, erg leuk. Als je de banaan vast hield ging de aap zelf de schil eraf halen en opeten. We hebben erg leuke foto’s en filmpjes kunnen maken. Verder hebben we nog even door het bos gelopen en wat wilde apen kunnen zien. Na de aapjes weer snel achterop de motor en vanaf daar door naar Accra met de trotro. We konden alleen nog maar een overvolle trotro vinden en we konden achterin zitten op een bankje dat ook nog eens los zat. Gelukkig konden we snel overstappen.

Nog even snel in Accra gepind en spullen gekocht en daarna terug naar Ada Foah. Toen we ’s avonds eindelijk thuis kwamen viel gelijk al de stroom uit en was het gelijk al super warm. We besloten toen maar op straat wat te gaan eten, omdat het buiten lekkerder was. ’s Avonds nog maar even een heerlijke bucketshower genomen en snel gaan slapen.

Nieuws Nursery:
Bij mijn vorige blog had ik aangegeven wat voor kans wij hebben om een nursery op te zetten. We zijn er op dit moment erg druk mee bezig! We doen dit samen met Winfred (vriend Ashley), hij is de eigenaar van de school en hij gaat ons helpen met de nursery. Het is een erg aardige Ghanees en hij zorgt dat dit allemaal mogelijk wordt gemaakt. Vandaag krijgen we de begroting en we gaan morgen al een aantal materialen kopen. Ik zal wat foto’s plaatsen van het hutje waar we nu gebruik van moeten maken.

Ik heb van een heleboel mensen al geld ontvangen. Ontzettend bedankt hiervoor!

We zijn hier heel erg blij mee, op deze manier wordt ons plan ook echt gerealiseerd. Zonder geld komen we helaas nergens. Zodra ik foto’s heb van de bouw ga ik ze plaatsen en ik hou jullie allemaal op de hoogte!

Tot snel,

Liefs Linda